و ادامه ماجرا

 .بالاخره نوت بوک خریدم. دیگه سراغ اون گروناش نرفتم. اگه بخوام توصیفش کنم : میگم یه جنس پلاستیکی چینی. الان هم دنبال اینم که نوت بوک قبلی رو بفروشم

خیلی وقته که نوشتن داره یادم میره. کتاب هم مدتیه نخوندم. کسی هم که این بلاگ رو نمی خونه که براش بنویسم ... آخی. دلم سوخت برا خودم. والپیپر گذاشتن هم بی خیال شدم چون اول باید توی یه جا آپلودشون کنم

سوخت

این دفعه دیگه باید حتماً یه لپتاپ بگیرم. قبلی سوخت و نودهزار تومن خرج تعویض چیپ چی.پی.یو شد. تازه متوجه شدم که درایوش هم مشکل داره. فعلاً موبایل و پرینتر رو بی خیال شدم. چون دو میلیون باید خرج کامپیوتر کنم

برای ماشین، بیمه چهارصد و خورده ای هزارتومن داد. ولی خرجش بیشتر می شه. سایت وبلاگ هم حسابی قاط زده. برای همین اینن اولین پست منه که تنها در بلاگسپات نوشته می شه. بلاگسپات هم که انگار قرار بره جزو لیست سیاه. فکر کنم یه جور طلسم بدشانسی به من وصل شده که هر بلاگی می رم یه بلایی سرش میاد

این دفعه والپیپرم رو نمی ذارم اینجا. چون خودم نمی تونم ببینمشون

اولین

نه لپتاپ (به قول برادرم لفتابه) خریدم، نه گوشی و نه چاپگر. البته برای گوشی منتظرم ارزون بشه تا بخرمش. تمام این هفته به جستجو در اینترنت برای یافتن طرحهای ترمینال فرودگاه گذشت و این آخر کاری هم یه نیسان، سمت راننده ماشین ما رو شیو کرد و این دو روز رو تو بیمه سر کردم تا دو قرون خسارت ماشین رو بگیرم
.
این اولین پستم تو بلاگ اسپاته. این هم که می‌بینید والپیپر فعلی دسکتاپمه